Sensor do pomiaru glukozy – po co i dla kogo?

Sensor do pomiaru glukozy to urządzenie, które pozwala na monitorowanie poziomu glukozy bez konieczności nakłuwania opuszek palców. Jest to część systemu ciągłego monitorowania glikemii (CGM, ang. Continuous Glucose Monitoring), który przez całą dobę w czasie rzeczywistym mierzy stężenie glukozy w płynie śródtkankowym.

Do najważniejszych zalety sensorów możemy zaliczyć:

brak konieczności ukłucia palca – co sprawia, że monitorowanie staje się mniej inwazyjne i bezbolesne. Pomiar poziomu stężenia glukozy dokonuje się automatycznie
ciągłe monitorowanie – umożliwia śledzenie poziomu glukozy w czasie rzeczywistym, w dzień i w nocy
precyzyjniejsze dane – systemy CGM często dostarczają szczegółowe informacje o wahaniach poziomu glukozy oraz pełny obraz zmian glikemii wraz z historią

Odczyty z sensora CGM można sprawdzać na kilka sposobów, w zależności od typu sensora. Wyniki aktualizowane są co 1-5 minut w zależności od modelu, a dane o poziomach glukozy, wykresy trendów i alerty przesyłane są do aplikacji w telefonie, dedykowanego odbiornika, zegarka lub smartwatcha.

Dla kogo jest sensor do pomiaru glukozy?

Choć systemy ciągłego monitorowania glukozy (CGM) powstały przede wszystkim z myślą o osobach z cukrzycą, dziś ich zastosowanie wykracza daleko poza samą chorobę. Coraz częściej traktuje się je jako narzędzie profilaktyki zdrowotnej, optymalizacji diety i świadomego stylu życia. Dzięki CGM możemy w praktyce zobaczyć, jak nasz organizm reaguje na posiłki, aktywność fizyczną, sen czy stres. Dlatego przyjrzyjmy się bliżej, dla kogo sensor może być dobrym rozwiązaniem.

Cukrzyca

Do wskazań medycznych stosowania sensorów należą cukrzyca typu I, cukrzyca typu II oraz cukrzyca ciążowa. W przypadku tych zaburzeń sensor pozwala na lepszą kontrolę glikemii, minimalizowanie ryzyka zarówno hipoglikemii, jak i hiperglikemii czy dostosowanie dawki insuliny. Sensor CGM jest refundowany w przypadku zdiagnozowanej cukrzycy, ale tylko w konkretnych przypadkach, najczęściej u osób z intensywną insulinoterapią.

Zaburzenia metaboliczne

Sensor może być bardzo przydatnym narzędziem również w zaburzeniach metabolicznych, które często wiążą się z wysokim i/lub niestabilnym poziomem glukozy we krwi. Możemy do nich zaliczyć przede wszystkim:

hipoglikemię reaktywną – sensor pozwala wykryć gwałtowne spadki glukozy kilka godzin po posiłku, które często umykają w standardowych badaniach. Dzięki alertom można łatwiej powiązać objawy, takie jak drżenie rąk czy senność, z faktycznym obniżeniem poziomu glukozy
insulinooporność i hiperinsulinemia – CGM umożliwia obserwację, jak organizm reaguje na różne posiłki i które z nich wywołują długotrwale wysoki poziom glukozy, co w konsekwencji sprzyja insulinooporności. Choć CGM nie mierzy insuliny, pokazuje charakterystyczne skoki glukozy, które prowadzą do jej nadprodukcji. Wczesne wychwycenie takich reakcji pomaga maksymalnie zindywidualizować dietę poprawiając insulinowrażliwość
stan przedcukrzycowy – sensor pokazuje nawet subtelne zaburzenia glikemii poposiłkowej, które nie zawsze widać w standardowej krzywej cukrowej. Dzięki temu możliwa jest szybka reakcja i wdrożenie działań prewencyjnych zanim rozwinie się jawna cukrzyca
nadwagę i otyłość – CGM pozwala zaobserwować, jak nadmiar kalorii lub niektóre produkty spożywcze wpływają na wahania glukozy, co w konsekwencji będzie ułatwiać redukcję masy ciała. Stabilniejsza glikemia wiąże się z mniejszymi napadami głodu i lepszą kontrolą apetytu
zespół policystycznych jajników (PCOS) – u wielu kobiet z PCOS występuje insulinooporność i nagłe skoki glukozy, które sensor pomaga wychwycić. Monitorowanie tych zmian pozwala zoptymalizować dietę i aktywność fizyczną, co będzie miało swoje przełożenie również na funkcjonowanie gospodarki hormonalnej
niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby (NAFLD) – stabilizacja glikemii jest kluczowa w terapii NAFLD, a dzięki CGM możemy wykryć, które produkty nasilają wahania glukozy. Obserwacja trendów pomaga we wprowadzaniu skutecznych zmian dietetycznych i wpływa znacząco na redukcję ryzyka progresji choroby

Choroby nowotworowe

W niektórych sytuacjach sensor CGM może okazać się pomocny również u osób chorujących na nowotwory, choć nie jest to jego standardowe zastosowanie. Potencjalne korzyści z jego stosowania zależą od rodzaju nowotworu, prowadzonego leczenia oraz ogólnego stanu metabolicznego pacjenta.

Dlaczego w ogóle warto rozważyć CGM w chorobie nowotworowej? Istnieje kilka istotnych powodów:

hiperglikemia może zmniejszać skuteczność chemioterapii – badania wykazały, że podwyższony poziom glukozy osłabia działanie niektórych leków przeciwnowotworowych, obniżając ich cytotoksyczność
wysoki poziom glukozy sprzyja przeżywalności komórek nowotworowych – nadmierna glikoliza w takich warunkach tłumi procesy apoptozy, czyli naturalnej śmierci komórek nowotworowych
przewlekła hiperglikemia pogarsza działanie radioterapii – wykazano m.in. że u pacjentów z rakiem drobnokomórkowym płuca wysoki poziom hemoglobiny glikowanej korelował z wyższym ryzykiem wznowy choroby po napromienianiu
CGM pomaga bezpiecznie prowadzić pacjentów z niedożywieniem, kacheksją nowotworową lub w trakcie żywienia dojelitowego – ciągłe monitorowanie pozwala unikać zarówno hiperglikemii pogarszającej rokowanie, jak i groźnych w tym stanie hipoglikemii
stabilna glikemia wspiera odporność i regenerację – duże wahania glukozy nasilają zmęczenie, pogarszają koncentrację, procesy gojenia ran i zwiększają podatność na infekcje. Utrzymanie stabilnej glikemii sprzyja sprawniejszej odpowiedzi immunologicznej, co jest istotne nie tylko w ochronie przed zakażeniami, ale także w naturalnym zwalczaniu komórek nowotworowych przez nasz organizm
monitorowanie reakcji na dietę i żywienie medyczne – w trakcie leczenia onkologicznego nasz sposób odżywiania często ulega zmianie, dlatego ocena poziomu glukozy może być bardzo przydatna. CGM pozwala ocenić, które produkty i potrawy wywołują skoki glukozy, co ułatwia precyzyjniejsze dobranie dietoterapii wspierającej leczenie i regenerację

Optymalizacja stylu życia i profilaktyka

Coraz częściej po sensory CGM sięgają osoby zdrowe, które chcą lepiej poznać reakcję swojego organizmu na sposób żywienia i styl życia. Ciągłe monitorowanie glukozy pozwala zrozumieć, które produkty, posiłki czy nawyki wywołują gwałtowne skoki glukozy, a które sprzyjają stabilnej glikemii.

Dzięki tym informacjom możliwe jest:

świadome komponowanie diety i dobór produktów, które wspierają prawidłową gospodarkę glukozowo-insulinową. Każdy człowiek reaguje inaczej na te same produkty (np. u jednej osoby banan powoduje wysoki skok glukozy, a u innej nie). Znaczenie mogą mieć również pory spożywania poszczególnych posiłków – możemy zauważyć że ten sam posiłek zjedzony o różnych godzinach może spowodować inną odpowiedź glikemiczną
optymalizacja aktywności fizycznej – ćwiczenia o różnej intensywności oraz wykonane o różnej porze dnia mogą odmiennie wpływać na glikemię. Ponadto CMG umożliwia testowanie różnych źródeł węglowodanów przed i po treningu, aby uniknąć zarówno hipoglikemii powysiłkowej, jak i niepotrzebnych skoków glukozy
zapobieganie przewlekłym chorobom – regularne monitorowanie glukozy pozwala wcześnie wychwycić nieprawidłowości, zanim rozwiną się choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca typu 2. Nawet u osób zdrowych mogą okresowo występować niezauważalne epizody hipo- lub hiperglikemii poposiłkowej, które przez lata pozostają bezobjawowe. Krótkotrwałe korzystanie z CGM umożliwia ich wykrycie, a następnie świadome wprowadzenie zmian w diecie i stylu życia, co może realnie opóźnić lub zapobiec rozwojowi cukrzycy i innych chorób
lepsze zarządzanie energią i koncentracją – stabilny poziom glukozy sprzyja lepszej pamięci, koncentracji, samopoczuciu i wspiera pozostałe funkcje poznawcze
lepsze zarządzanie stresem i snem – stres i brak snu podnoszą poziom glukozy, czasem tak samo jak niezdrowy posiłek. CGM pozwala zaobserwować, jak stresujące sytuacje lub brak snu wpływają na glukozę oraz jak drzemka, medytacja lub spacer potrafią ją stabilizować

Krótki eksperyment z CGM może stać się prawdziwym przełomem w zrozumieniu własnego organizmu. Noszenie sensora przez zaledwie 2–4 tygodnie w ciągu roku pomaga wychwycić produkty i sytuacje, które destabilizują glikemię, ułatwiając podejmowanie codziennych decyzji sprzyjających naszemu zdrowiu.

Podsumowując na korzystaniu z CGM w celach profilaktycznych i optymalizacji stylu życia mogą zyskać m.in.:

osoby chcące lepiej poznać reakcję swojego organizmu, np. jak konkretne produkty, posiłki czy nawyki wpływają na glikemię
osoby aktywne fizycznie i sportowcy, którzy chcą dopasować trening i regenerację do reakcji metabolicznych organizmu
osoby dbające o sylwetkę i zdrową masę ciała, które dzięki CGM mogą lepiej kontrolować wahania glukozy sprzyjające napadom głodu
osoby pracujące nad koncentracją i wydolnością psychiczną, ponieważ stabilna glikemia sprzyja jasności umysłu, efektywnemu myśleniu i stabilnemu nastrojowi w ciągu dnia
osoby zainteresowane długowiecznością i profilaktyką chorób metabolicznych, które chcą w porę wychwycić niekorzystne wahania glukozy

Sensor do pomiaru glukozy Sibionics GS1– moje doświadczenia

Przez ostatnie dwa tygodnie testowałam sensor ciągłego monitorowania glukozy marki Sibionics, dlatego chciałabym podzielić się z Wami swoimi wrażeniami.

Zawartość opakowania

W zestawie otrzymujemy aplikator, sensor, instrukcję obsługi oraz plaster ochronny umożliwiający bezpieczne i komfortowe noszenie sensora przez cały czas jego działania. Proces zakładania sensora jest bezbolesny, szybki i intuicyjny – wystarczy postępować zgodnie z instrukcją. Do obsługi urządzenia potrzebna jest aplikacja Sibionics, którą pobieramy na telefon. Po założeniu sensora system potrzebuje około 60 minut na aktywację, a od tego momentu poziom glukozy aktualizuje się co 5 minut.

Aplikacja Sibionics

Po uruchomieniu aplikacji na ekranie głównym widzimy:

aktualny poziom glukozy,
strzałkę trendu, która informuje, w jakim kierunku zmienia się glikemia:
- strzałka w prawo – poziom glukozy jest stabilny
- strzałka w górę – glukoza rośnie
- strzałka w dół – glukoza spada
czas działania sensora (do 14 dni) oraz datę i godzinę ostatniej aktualizacji
wykres glikemii z ostatnich 3 godzin (można go zmienić na 6, 12 lub 24 godziny)

W prawym górnym rogu mamy ikonkę raportu, który zapisuje się w formie zdjęcia w telefonie i obejmuje:

aktualny i średni poziom glukozy
wskaźnik TIR (czas w zakresie docelowym)
wykres zmian z ostatnich 12 godzin
wartości minimalne, maksymalne i największą zmianę glukozy

W aplikacji dostępny jest również raport dzienny oraz AGP, w których znajdziemy:

średnią wartość glukozy
GMI (szacowaną hemoglobinę glikowaną, czyli HbA1c)
TIR, TAR i TBR – czyli czas glukozy w normie, powyżej i poniżej zakresu
profil ambulatoryjny glukozy (AGP), który pokazuje uśrednione dobowe wahania

Dodatkowo w aplikacji możemy zarządzać alertami hipoglikemii i hiperglikemii, dodawać posiłki, aktywność fizyczną i inne wydarzenia, aby lepiej analizować glikemię.

Moje wnioski

Dwutygodniowe noszenie sensora CGM Sibionics pozwoliło mi lepiej zrozumieć reakcje mojego organizmu na pewne produkty, czas spożywania posiłków i inne czynniki. Oto kilka ciekawszych obserwacji:

moja glukoza na czczo jest niższa, jeśli zjem niewielką porcję tuż przed snem niż kolację 4–6 godzin wcześniej (to zaskoczyło mnie najbardziej :-))
ziemniaki w każdej formie powodują wysoki wzrost poziomu glukozy
200 g borówek prawie nie podniosło mojej glukozy, ale nektarynka o podobnej wadze spowodowała wzrost o ok. 30 mg/dl. Co ciekawe, borówki mają więcej węglowodanów w 100 g, ale równocześnie więcej błonnika
po kiepskiej nocy reakcja na te same produkty była znacznie gorsza, a poposiłkowe wzrosty glukozy były wyższe

Sensor pozytywnie zaskoczył mnie kilkoma cechami, ale jak każde urządzenie, ma również swoje ograniczenia.

Plusy

proste, intuicyjne zakładanie i komfortowe noszenie
czytelna i łatwa w obsłudze aplikacja
dobra dokładność (ok. 91%)
możliwość zapisu raportów i analizy trendów glukozy
opcja dodawania notatek (posiłki, treningi), co ułatwia naukę reakcji swojego organizmu

Minusy

opóźnienie 15-20 minut w stosunku do pomiarów z krwi włośniczkowej
brak integracji z niektórymi popularnymi aplikacjami fitness
nieco ograniczona możliwość personalizacji wykresów w porównaniu z droższymi systemami CGM
mniejsza społeczność użytkowników i mniej zewnętrznych narzędzi

Podsumowując sensor Sibionics sprawdzi się szczególnie u osób, które:

dopiero zaczynają przygodę z CGM i chcą prostego w obsłudze urządzenia
nie korzystają z pompy insulinowe ani systemów zamkniętej pętli
cenią sobie prostotę i przystępną cenę w stosunku do bardziej rozbudowanych systemów

Dla chętnych zostawiam kod rabatowy – na zakup sensora SIBIONICS otrzymacie aż 10% rabatu z hasłem jadietetyk

Sensor do pomiaru glukozy – podsumowanie

Jak każda technologia, CGM ma swoje ograniczenia. Dane z sensora pokazują stężenie glukozy w czasie rzeczywistym, ale nie są tak precyzyjne jak pomiar z palca. Na odczyty mogą wpływać m.in. miejsce założenia czujnika, opóźnienie wynikające z pomiaru w płynie śródmiąższowym czy zmiany temperatury ciała. Dlatego CGM najlepiej traktować nie jako absolutny zamiennik glukometru, lecz narzędzie do obserwowania trendów i wzorców glikemii.

Jednocześnie warto rozważyć założenie sensora przynajmniej raz w życiu, nawet jeśli nie mamy cukrzycy. CGM pozwala zobaczyć, jak nasze ciało reaguje na konkretne posiłki, aktywność fizyczną, stres czy niedobór snu. Dzięki tym informacjom łatwiej optymalizować sposób żywienia, planować treningi i wspierać funkcjonowanie całego organizmu.

Dla wielu osób takie doświadczenie może stać się prawdziwym punktem zwrotnym – bo świadomość reakcji własnego organizmu to pierwszy krok do mądrego, spersonalizowanego dbania o swoje zdrowie.

A jeśli chcecie, żebym w kolejnym wpisie poruszyła dokładną interpretacje odczytów z aplikacji lub macie inne pytanie dotyczące systemów CMG, koniecznie dajcie znać w komentarzu.

Bibliografia

Kong M. i Lim Y.J. 2022. Chronic hyperglycemia is an adverse prognostic factor for locoregional recurrence‐free survival in small cell lung cancer patients treated with radical radiotherapy. Thoracic Cancer, 4;13(18):2633–2640.
Li W. i in. 2019. Effects of hyperglycemia on the progression of tumor diseases. Journal of Experimental & Clinical Cancer Research, 23;38(1):327.
Qiu J. i in. 2021. Hyperglycemia and chemoresistance in breast cancer: from cellular mechanisms to treatment response. Frontiers in Oncology, 25;11:628359.
Gautam R. i in. 2025. The role of lifestyle interventions in pcos management: a systematic review. Nutrients, 16;17(2):310.
Manta A. i in. 2023. Glycemic Index and Glycemic Load Estimates in the dietary approach of polycystic ovary syndrome. Nutrients, 7;15(15):3483.
Chao H.W. i in. 2019. Homeostasis of glucose and lipid in non-alcoholic fatty liver disease. International Journal of Molecular Sciences. 13;20(2):298.
Strona producenta sensora https://www.sibionicscgm.com/pl